Losy jednej z wielu polskich rodzin zesłanych na Syberię w 1940 roku, w trakcie drugiej wojny światowej. Wydarzenia prawdziwe, zapamiętane przez Apolonię. Wtedy dwudziestoletnią, wrażliwą dziewczynę, dziś staruszkę. Opowiedziała ona Marii Judejko wszystko, czego doświadczyła. Opowiedziała o walce o przetrwanie w syberyjskiej głuszy, zmaganiach z niewyobrażalnymi warunkami: nędzą i głodem, chorobami. O tym, co zgotował im stalinowski terror. Ale przekazała także pozytywny część wspomnień: tęskonotę za ojczyzną i młodzieńcze porywy.
Powieść wspomnieniowa przekazuje to, co może nieco już przybladÅ‚o w pamiÄ™ci uczestników wydarzeÅ„, ale czego caÅ‚kiem wymazać siÄ™ nie da. To część ważnej dla Polaków historii, której nie możemy siÄ™ wyzbyć.
źródÅ‚o opisu: www.wds.pl
źródÅ‚o okÅ‚adki: www.znak.com.pl
Wstecz |
