Za kulisami najsłynniejszego teatru satyrycznego w Polsce...
Studencki Teatr Satyryków (STS), jeden z najbardziej zasÅ‚użonych zespoÅ‚ów artystycznych PRL-u, daÅ‚ 55 premier i aż 3210 przedstawieÅ„ - pierwsze 2 maja 1954, ostatnie 14 marca 1975.
STS wyrósÅ‚ na fali ogromnego fermentu, jaki pojawiÅ‚ siÄ™ w sztuce wraz z ustÄ™powaniem socrealizmu. Jego specjalnoÅ›ciÄ… staÅ‚y siÄ™ tak zwane rewie satyryczne. ArtyÅ›ci sprzeciwiali siÄ™ wypaczeniom systemu żartem, ironiÄ… i parodiÄ…. Stali siÄ™ pionierami zmian politycznych 1956 roku. Obnażali absurdy wÅ‚adzy i konformizm jednostek. WyÅ›miewali bezsens pompatycznego stylu oficjalnych akademii i narodowe kompleksy. Odważnie komentowali aktualne problemy spoÅ‚eczne, umiejÄ™tnie Å‚Ä…czÄ…c satyrÄ™ politycznÄ… z lirykÄ….
DewizÄ… zespoÅ‚u staÅ‚o siÄ™ hasÅ‚o Andrzeja Jareckiego: "Mnie nie jest wszystko jedno". Później doÅ‚Ä…czyÅ‚o sarkastyczne stwierdzenie: "MyÅ›lenie ma kolosalnÄ… przyszÅ‚ość", Jerzego Markuszewskiego. Hymnem kolejnych generacji mÅ‚odej polskiej inteligencji staÅ‚a siÄ™ "Piosenka o okularnikach" Agnieszki Osieckiej z muzykÄ… JarosÅ‚awa Abramowa.
Trzon zespołu stanowili młodzi ludzie piszący teksty: Andrzej Jarecki, Agnieszka Osiecka, Jarosław Abramow, Ziemowit Fedecki, Stanisław Tym; tworzący muzykę: Marek Lusztig, Edward Pałłasz, Maciej Małecki; reżyserujący: Jerzy Markuszewski, Wojciech Solarz, Olga Lipińska; i występujący: Ryszard Pracz, Kazimiera Utrata, Henryk Malecha, Jan Tadeusz Stanisławski, Krystyna Sienkiewicz, Anna Prucnal, Zofia Merle.
UdaÅ‚o im siÄ™ stworzyć spontanicznÄ… artystycznÄ… wspólnotÄ™, która razem pracowaÅ‚a, razem bawiÅ‚a siÄ™ i razem wypoczywaÅ‚a, a wszystko ze specyficznym poczuciem humoru i absurdu.
Książka powstaÅ‚a na bazie niepublikowanych wczeÅ›niej rozmów PawÅ‚a Szlachetko z czÅ‚onkami zespoÅ‚u oraz anegdotycznej historii STS-u zebranej i opracowanej przez Janusza R. Kowalczyka.
Twórcy STS-u mówili ze sceny o wszystkim, co ich niepokoiÅ‚o i bolaÅ‚o. Zdecydowana wiÄ™kszość tekstów napisanych dla STS-u broni siÄ™ do dziÅ›, a nawet zdaje siÄ™ być palÄ…co aktualna. Choćby parafraza myÅ›li Juwenalisa: "Trudno nie pisać satyry", dopeÅ‚niona przez Jareckiego: "kiedy siÄ™ na was popatrzy".
PaweÅ‚ Szlachetko - z wyksztaÅ‚cenia polonista, teatrolog, autor kilkunastu sÅ‚uchowisk radiowych. Twórca zbiorów reportaży i kilku powieÅ›ci kryminalnych i sensacyjnych. Scenarzysta filmowy i telewizyjny (cykl dokumentalny "Åšladami zÅ‚odziei anioÅ‚ów" i film fabularny "Zwerbowana miÅ‚ość"). W 2012 roku nominowany do literackiej Nagrody Wielkiego Kalibru za powieść "WichroÅ‚ak".
Janusz R. Kowalczyk - pochodzi z Krakowa, teatrolog i filmoznawca, scenarzysta, satyryk Piwnicy pod Baranami (1978-1987). WygÅ‚aszaÅ‚, nagrywaÅ‚, drukowaÅ‚, po części w podziemiu. Wiersze. Fraszki. Aforyzmy. ProzÄ™. SÅ‚uchowiska. Scenariusze. Recenzent teatralny Rzeczpospolitej (1990-2009) i juror festiwali. Okazjonalnie - wykÅ‚adowca. Redaktor portalu Culture.pl. Autor wspomnieÅ„ (o Piwnicy i nie tylko) "WracajÄ…c do moich Baranów".
ŹródÅ‚o: http://www.gandalf.com.pl
Wstecz |
